Recht

Casus Dora Lammens 2011
In maart 2011 deden we binnen een interdisciplinaire zorgafspraak aangifte van een overlijden van een patiënte met dementie die we hielpen sterven
( zie ook het verhaal van Dora/Lea ).
De euthanasiecommissie besliste dat: van zodra we het aangeven, het aan alle voorwaarden van de euthanasiewet moet voldoen.
Maar ondanks de onvolledige informatie betreffende de procedurevereisten, wilden ze aan dit dossier geen verder juridisch gevolg geven. Palliatieve handelingen hoefden trouwens niet te worden aangegeven. (Antwoord euthanasiecommissie)
Sindsdien doen we geen aangifte meer. We vermelden alles gedetailleerd in het globaal medisch dossier, het interdisciplinair zorgdossier en het wordt naamloos geregistreerd via de overlijdensaangifte. Stervensbegeleiding volgens de rechten van de patiënt en de pallaitieve zorg maken de euthanasiewet in zulke situaties overbodig…
WAARVAN AKTE ! (zie ook opinie De Standaard en Artsenkrant 2 dec 2011)

Casus euthanasiecommissie 2009: advies andere arts niet nodig bij euthanasie
als normaal medisch handelen in het kader van een stervensbegeleiding

Artsenkrant 05/03/2010;

09/03/2010;
12/03/2010;
23/03/2010; 26/03/2010

Casus Jeanne 2008
op 06/12/2009 buiten verdenking gesteld,
maar zoon stelt zich burgerlijke partij ;
waardoor nieuwe vordering met buitenvervolgingstelling op 05/11/2010
met beelden in documentaire van 2014 “l’euthanasie jusqu’ou?” waar men mij opvoert zonder te interviewen ivm deze ‘casus’
jammer, want sommige items zijn terecht in vraag te stellen, maar dan in een open sfeer aub

Arts lokt euthanasiedebat uit
DS 29/06/2007;
DS 29/06/2007 opinie;
DS 30/06/2007/1;
DS 30/06/2007/2;
DS 02/07/2007;

Casus Suzanne Roegiest 2006
DM 29/06/2006;

Casus De Morgen – euthanasie bij kind 2003
DM 12/03/2003;

Casus Mario Verstraete 2002
stilaan uit het archief te openbaren nav van de film ’tot altijd’
zie ook: in boeken

Abortusproces van de 52 (1985-1991)
Abortus als anticonceptie, een gekleurde geschiedenis