Adams gedachten bij een internationale vrouwendag
8 maart 2017
‘Zouden mensen er misbruik van maken? Pff…Geen goesting om te poepen we gaan wel in behandeling’. Het was een tweet op 27 februari van Eva Mouton, bekend om haar gedachten in de stripwereld. Het was in de (sociale) media aanleiding om koppels met de vinger te wijzen dat ze te weinig tijd nemen om te seksen met zwangerschapsfinaliteit. Bij zulke uitspraken en veroordelingen voel ik mij gekatapulteerd naar de sekswoelige jaren zestig en zeventig.
Het Vlaamse poepen was toen alleen maar toegelaten om zwanger te worden binnen een katholiek huwelijk. Vrouwen en mannen kwamen op straat om seks en zwangerschap los te kunnen koppelen(1). Lust zonder last, kinderen als ’t ons past. Nog niet zo lang geleden, op 18 februari stierf Jane Roe. Zij zorgde er mede voor dat in 1973 het hooggerechtshof in de VS zich uitsprak voor abortus als een ‘recht op privacy’.
Het bepaalde mee dat anticonceptie in België uit de strafwet verdween in datzelfde jaar. De pil voorschrijven werd een ‘normaal medische handeling’ zonder bijkomende aparte wetgeving zoals later wel het geval zou zijn voor abortus, in 1990. 27 jaar later vraagt het Belgische ‘she decides’ met 350 symbolische handtekeningen om abortusartikel 350 uit de strafwet te schrappen.
Maar op deze internationale vrouwendag wil ik het niet hebben over abortus maar over bewust zwanger willen worden door te poepen. ‘Thuis is waar je zolang kunt poepen als je wil’ las ik ooit op een Delftse tegel, in Nederland tijdens mijn opleiding voor het begeleiden van natuurlijke (thuis)bevallingen begin jaren tachtig. Maar het Vlaamse poepen is seks om zwanger te geraken volgens Eva’s gedacht.
Tegenwoordig in België een fundamenteel recht voor heterokoppels zonder enige katholiek-huwelijkse voorwaarde, tenzij de leeftijd. Een mogelijkheid die homo’s en lesbiennes ontzegd wordt. Zij kunnen zwanger worden met ‘medische assistentie als niet normaal medische handeling’, een recht gebonden aan wettelijke criteria en voorgelegd aan ethisch comités van ziekenhuizen.
Een recht dat weer een taboe zou moeten worden volgens moraalfilosoof Herman De Dijn in zijn nieuwe boek over ethiek, wetenschap en moraalfilosofie (2). Een recht dat een discriminatie inhoudt volgens Thomas More in mijn boekje en dus dringend moet voorgelegd worden aan Unia zolang het nog mag bestaan (3).
Waarom moeten vrouwen die ‘spontaan’ zwanger kunnen worden -door te poepen dus- niet voldoen aan wettelijk-maatschappelijke en ethische criteria terwijl andere vrouwen en mannen om kinderen te krijgen ‘aanvraagformulieren om te dubbelchecken’ moeten invullen zoals Eva Mouton ook tweette? Met genetische maakbaarheidsscreening, opgelegd door de ethische wetenschap. Hoe kan je als maatschappij pretenderen dat je een kind met Down evenwaardig acht als je niet toelaat dat je er ‘gemaakt’ zwanger van kunt worden of de maatschappelijke druk zo hoog is dat je voor abortus ‘kiest’ bij een positieve Downtest, of mag ik die vraag niet meer stellen?
Als je ‘zwanger maken’ als maatschappij ‘terugbetaalt’, mag je criteria opleggen om eugenetisch te werk te gaan, zeggen de bio-ethici die moraalfilosoof De Dijn op scherp, een halt wil toeroepen. Dat jongeren zich weer schamen om naakt onder de douche te staan met anderen, stemt De Dijn daarom positief en lijkt hem vanzelfsprekend: “Die gevoeligheid voor bepaalde taboes is des mensen en moet weer aangewakkerd en geherwaardeerd worden”.
Ik wil alles opnieuw in vraag stellen, over alles reflecteren ook over het naturisme dat ik ‘belijd’ maar met een zwembroek in de sauna, sorry Herman. Naar aanleiding van internationale vrouwendag wou ik juist een oproep doen om geen onderscheid meer te maken tussen een mannen- en vrouwentoilet, want dan pas kunnen we spreken over gendergelijkheid, respect voor elkaar en gelijkwaardigheid. ‘Gehandicapten’ hebben tenslotte ook geen toiletkeuze en worden ingedeeld, nu eens bij de mannen, dan weer bij de vrouwen. Daarom ook muziek van Bruce Springsteen op de achtergrond.
Mijn Adamse gedachten op deze vrouwendag zijn utopiaans en eugenderneutraal. Met kinderen, te rapen in het bloemkloonveld of geadopteerd. En seks vol tederheid en veel tijd. Terug naar een nieuwe morele orde van voor en met elkaar, gelijk waar.
Referenties:
1. Slogan van abortuscomités in de jaren ’70 op affiche te zien in ‘Adoptie, tussen avontuur en
kwetsuur’, een tentoonstellingspareltje nog te zien tot 16 april in museum Dr Guislain te Gent.
2.‘Drie vormen van weten. Over ethiek, wetenschap en moraalfilosofie’ Herman De Dijn-Uitgeverij Polis
3.‘MORE eutopia later’, Marc Cosyns-Uitgeverij Vrijdag
deze column verscheen op de blog van ‘De Wereld Morgen’
aangevuld op 4 juni met @IlonaKickbusch Toilet sign in #Trondheim #LGBTQ